Αγιολογικά

Καταγόταν από τα Ευχάϊτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Εύξεινου Πόντου. Υπήρξε στρατιωτικός στο επάγγελμα και διακρίθηκε για την γενναιότητά του, φτάνοντας γρήγορα στους υψηλότερους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας. Όταν το 320 ο Λικίνιος βρισκόταν στη Νικομήδεια, άκουσε ότι ο άγιος είναι Χριστιανός και απεχθάνεται την λατρεία των ειδώλων. Έστειλε τότε στην Ηράκλεια ανώτερους αξιωματούχους για να τον συνοδεύσουν με τιμή στη Νικομήδεια. Ο άγιος ωστόσο διαμήνυσε στον Λικίνιο μέσω των απεσταλμένων του ότι για πολλούς λόγους η παρουσία του στην Ηράκλεια ήταν συμφέρουσα και τον προέτρεπε να μεταβεί εκεί. Ο Λικίνιος αποδέχθηκε την πρόταση να μεταβεί στην Ηράκλεια, όπου ο άγιος τον προϋπάντησε με λαμπρότητα. Κάποια μέρα ο Λικίνιος, ενώπιον του λαού, προέτρεψε τον άγιο Θεόδωρο να θυσιάσει στα είδωλα. Ο άγιος αρνήθηκε και ζήτησε να του δοθούν τα χρυσά και αργυρά αγαλματίδια των θεών για να προσφέρει θυσία στην οίκία του ιδιωτικά και μετά να προσφέρει δημόσια τις θυσίες. Πράγματι, ο άγιος πήρε τα αγαλματίδια, τα κομμάτιασε και μοίρασε τα πολύτιμα μέταλλα στους πτωχούς. Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος όμως είδε την κεφαλή της θεάς Αφροδίτης στα χέρια ενός φτωχού και κατέδωσε το γεγονός στον Λικίνιο, ο οποίος θεώρησε τον άγιο ως καταφρονητή των ειδώλων. Τον συνέλαβαν και αμέσως άρχισαν να τον υποβάλλουν σε κάθε είδους τιμωρίες. Στην συνέχεια οι δήμιοι τον σταύρωσαν και τόξευσαν το πρόσωπό του. Ο Λικίνιος φοβούμενος την οργή του όχλου, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν.